Noong panahong iyon, duma-ting si Hesus sa lupaing Cesarea ng Filipos. ‘Tinanong niya ang kanyang mga alagad, “Sino raw ang Anak ng Tao, ayon sa mga tao?” At sumagot sila, “Ang sabi po ng ilan ay si Juan Bautista kayo.
Sabi naman ng iba, si Elias kayo. At may nagsasabi pang si Jeremias kayo o isa sa mga propeta.” Kayo naman, ano ang sabi ninyo? Sino ako?” tanong niya sa kanila. Sumagot si Simon Pedro, “Kayo po ang Kristo, ang Anak ng Diyos na buhay.”
Mahalaga na makilala natin si Hesus. Gusto ng Diyos na meron tayong ‘personal relationship’ sa kanya. Paano ba natin Siya makilala?
Sa pamamagitan ng pagbabasa ng Banal na Aklat o Biblia, sa pamamagitan ng panalangin, makilala natin ang Diyos. Kung hindi natin kilala ang Diyos, walang kahulugan ang ating binyag, ang ating pagka-alagad ni Kristo.
Nabinyagan ka sa ngalan ng Diyos, tapos hindi mo kilala ang Diyos. Anong klaseng alagad ka kung hindi mo kilala ang tinatanggap, at pinananampalatayanan mo?
Maraming mga relasyon na hindi nagtatagal dahil hindi nila lubusan nakilala ang kanilang kinakasama. Dumating ang panahon na lumabas ang tunay na ugali. Hindi matanggap ang bawat isa. Ang solusyon nila hiwalay na! Kung mababaw ang ating pagkakilala kay Hesus baka tayo rin ay hihiwalay sa kanya.
Maraming mga kapananampalataya natin na pagdating sa Hongkong nawawala na sa ating samahan, sa ating simbahan.
Anong dahilan? Baka hindi nila lubusan nakilala si Hesus. Ang simbahan ay isang samahan ng mga binyagan para magtulungan kung paano palaguin at pagyamanin ang ating tinanggap sa binyag, ang ating pananampalataya. Tandaan natin ang sinabi ni Hesus kay Pedro, “At sina-sabi ko naman sa iyo, ikaw Pedro, at sa ibabaw ng batong ito ay itatayo ko ang aking Simbahan, at hindi
makapananaig sa kanya kahit ang kapangyarihan ng kamatayan.”
Binigayan ng katiyakan o “assurance” si Pedro, na walang makapananaig ng kanyang Simba-han. Ano Simbahang ito?
Walang iba kundi ang ating Katolikong Simbahan. Sa nakalipas ng maraming, maraming taon, mara-ming problema, pagbabatikos ng ating Simbahan, pero hindi nagigiba ang Simbahan dahil ito ang pangako ni Hesus, na walang sinuman ang maka-sisira ng kanyang Simbahan.
Ito ang tunay na Simbahan na tinatatag ni Hesus. Walang ibang nagtatag nang Katolikong Simbahan, si Hesus lamang.
Sa panahon ni Hesus maraming mga simbahan na. Ito ang dahilan bakit tinatanong ni Hesus doon sa Cesarea Filipos, ang kanyang mga alagad, “Sino raw ang Anak ng Tao?”
Sa lugar na iyan, maraming mga iba’t ibang simbahan. Para bang ito ang “background” bakit nagtanong si Hesus sa kanila. Ang sagot ni Pedro, “Ikaw ang Kristo”.
Parang sinabi ni Pedro na si Hesus ang tunay na Diyos. At dahil Diyos si Hesus, dapat atin Siyang sambahin. Saan? Sa simbahan. At si Pedro inutusan na magtayo ng Simbahan. Magtayo ng komunidad na ang sentro ay si Hesus. Ang unang Simbahan ay ang mga binyagan.
Walang kahulugan ang simbahhang gawa ng bato, cemento, kahoy kung ang tunay na simbahan, ang mga binyagan ay hindi magkakaisa sa pananampalataya.
Bilang kaanib ng Katolikong Simbahan, patuloy natin kilalaning lubusan si Hesus sa pamamagitan ng panalangin at pag-mimisyon.
