Kinagabihan ng Linggo ding iyon ang mga alagad ay nagkakatipon. Naka-pinid ang mga pinto ng bahay na kanilang pinagtitipunan dahil sa takot nila sa mga Judio. Dumating si Hesus at tumayo sa gitna nila, “Sumainyo ang kapayapaan!” sabi niya. Pagkasabi nito, ipinakita niya ang kanyang mga kamay at ang kanyang tagiliran. Tuwang-tuwa ang mga alagad nang makita ang Panginoon” (John 20:19-20).
Noong si Hesus ay dinakip, pinahirapan at pinako sa krus ang kanyang mgaalagad ay nag-alisan at si Hesus ay iniwanan dahil sa takot ng sila’y isunod na ipako sa krus. Masakit para kay Jesus na siya ay ipagkanulo at itinatwa at pinabayaan ng kanyang mga piniling alagad.
Pero hindi naghari ang poot at galit sa puso ni Hesus bagkus pinatawad niya ang kanyang mga alagad, sinabi niya, “Sumainyo ang kapayapaan.” Ang pagmamahal ni Hesus sa atin ay hindi humantong sa krus. Sa kanyang muling pagkabuhay tuloy ang pagmamahal ni Hesus sa atin.
Sa Linggong ito ating ipinagdiriwang ang “Linggo ng Banal na Awa.” o Divine Mercy Sunday. Ang Diyos ay maawain at puno ng pagmamahal sa atin.
Hayaan natin mahalin tayo ng Diyos para maranasan natin ang kanyang tunay at walang kondisyong pagmamahal sa atin. Sa kabila ng mga pagkukulang ng kanyang mga alagad, ang pagmamahal ni Hesus ay wagas at tunay. Hindi niya tayo iniiwan sa kanyang tagumpay.
Kung maalala natin sa pagbasa noong Huwebes Santo, noong hinugasan ni Hesus ang mga paa ng kanyang mga alagad. Sinabi ni Pedro, “Hinding-hindi ko po pahuhugasan sa inyo ang aking mga paa.” Sabi ni Hesus, “Kung hindi kita huhugasan, wala kang kaugnayan sa akin” (John 13:8). Gusto ni Hesus na maranasan nila ang kanyang paglilingkod para sila din ay maging tunay na lingkod sa iba. Ang kanilang karanasan kay Hesus ay maging inspirasyon sa kanilang pagliligkod para sa kaharian ng Diyos.
Ganon din sa pagmamahal ni Hesus. Hayaan natin na mahalin niya tayo para kung tayo ay makaranas sa kanyang banal na pagmamahal tayo rin ay maging mapagmahal sa kapwa, at kung tayo ay makaranas sa kanyang banal na awa, tayo rin ay maging maawain sa kapwa.
Ang pagmamahal ng Diyos ay maghatid sa atin ng tunay na kapayapaan. Walang kapayaan sa puso natin kung tayo ay hiwalay sa Diyos. Walang kapayapaan sa pamilya, sa lipunan natin kung tayo ay hindi susunod sa batas ng Diyos.
Ang pagmamahal ang pinakadakilang batas ng Diyos. Nawa’y mahalin natin ang ating Simbahan, ang ating pamilya at lipunan, sa pamamagitan ng pagsunod sa mga turo ni Hesus, na muling nabuhay. Ipinakita niya na ang ating pagsasakrisyo at pagsunod sa kanyang mga utos ay may gantimpala, ang buhay na walang hanggang. Ang muling pagkabuhay ni Hesus ay nagpapaalala sa atin na bilang kaanib ng Simbahan, tayo ay may misyon ng magpapalaganap ng kapayaapan.
