Sa pagbasa sa aklat sa Mga Gawa ng mga Apostol ay sinabi, “Namangha sila sapagkat sinasalita ng mga alagad ang mga wika nila. Sa kanilang pagtataka ay kanilang nasabi, “Hindi ba Galileo silang lahat? Bakit ang atin-ating katutubong wika ang naririnig natin sa kanila? Tayo’y mga taga-Partia, mga taga-Media, mga taga-Elam; mga naninirahan sa Mesopotamia, sa Judea at sa Capadocia, sa Ponto, at sa Asia.” Ang mga alagad o apostol ay hindi nag-aaral ng ganitong lengguwahe, at bakit nila alam ang iba’t ibang salita? Ang sagot ay sa unang bahagi nang ating unang pagbasa, “May nakita silang wari’y mga dilang apoy na lumapag sa bawat isa sa kanila.
At silang lahat ay napuspos ng Espiritu Santo at nagsalita ng iba’t ibang wika, ayon sa ipinagkaloob sa kanila ng Espiritu (Gawa 2:3-4). Nakapagsalita ang mga alagad ng iba’t-ibang wika hindi sa kanilang sariling kakayahan bagkus sa kapangyarihan ng Banal na Espiritu Santo.
Ang kapistahan ng Linggo ng Pentekostes ay ang simula o kaarawan ng ating Simbahan. Bakit Katoliko ang pangalan ng ating Simbahan? Ang ibig sabihin ng Katoliko ay “universal” o pan-daigdigan.
Ibig sabihin ang kaligtasan ay para sa lahat. Ito ang simbulo o sumasagisag bakit ang mga apostol ay nakapagsalita ng ibang lenguwahe para ang Mabuting Balita ay maihatid sa iba’t ibang wika. Ang kaligtasan ay para sa lahat. Kung naalala natin ang ating ebanghelyo sa nakalipas na Linggo, sinabi ni Hesus,“Humayo kayo sa buong sanlibutan at ipangaral ninyo sa lahat ang Mabuting Balita. Ang sumampalataya at mabinyagan ay maliligtas, ngunit ang hindi sumampalataya ay parurusahan.” Ibig sabihin na ang tunay na Katoliko ay nagmimisyon.
Ating tandaan na ang pagmimisyon ay para sa kapurihan ng Diyos. At hindi tayo matatakot kung tayo makilahok sa misyon ng ating Simbahan, nangako ang Diyos na gagabayan niya tayo sa pamamagitan ng Banal na Espiritu Santo. Sa ating ebanghelyo ngayon sabi ni Hesus sa kanyang mga alagad, “Sumainyo ang kapaya-paan!” Ibig sabihin sa ating pagmimisyon dala-dala natin ang kapayapaan ng Diyos.
Paano ba tayo makilahok sa pagmimisyon ng ating Simbahan? Sa pamamagitan ng tapat na pamumuhay at pagsunod sa mga batas ng Diyos at alintuntunin ng ating Simbahan, ito ay pagmimisyon. Kung tayo ay naging saksi at sinasabuhay ang salita ng Diyos, ito ang tunay na misyon. Ang pagmimisyon ay hindi lamang sa mga panglabas o “external” na gawa, sa halip, pagbabago ng ating isipan at puso. Magsisimula ang pagbabago sa ating sarili para tayo’y maging halimbawa o saksi sa iba na sa pamamagitan ng Banal na Espiritu Santo lahat ay kayang mabago para sa kapurihan ng Diyos.
Sa kapistahan ng Pentekostes, tayo ay pinaalalahan bilang binyagan na makilahok sa pagmimisyon ng ating Simbahan. Hindi ganap ang ating pagka Katoliko kung tayo ay hindi makilahok sa gawain ng Diyos, kung hindi tayo makilahok sa pagbabago ng ating lipunan. Ang Banal na Espiritu ang ating patnubay sa ating pagmimisyon.
