Minsan ay may mga Filipina na dumalaw sa aming bahay pormasyon sa Sha Tin.  Dahil sa aking pagiging abala noong araw na iyon ay hindi ko sila buong araw na naasikaso, bagkus, pagdating nila ng umaga ay iniwan na lamang namin sila at binigyan ng kalayaan na gamitin ang aming bahay para na rin sa kanilang pamamahinga at pagsasaya. 
 
Laking gulat ko na lamang nang pagbalik namin ng hapon ding iyon ng makita namin na hindi lamang sila nagkatuwaan kung hindi ay nagawa pa nilang linisin ang aming bahay pormasyon. Bagamat nakaka- asiwa na ang mga bisita pang tulad nila ang nag abala upang linisin at ayusin ang aming bahay ay hindi ko naiwasan na mamamangha sa kanilang ginawa. 
 
Ibang-iba ang kanilang pamamaraan ng paglilinis at pag sasaayos. Maging ang mga sulok at mga lugar na di nabibigyan ng pansin ay naging napakalinis. Sa ganitong paraan ko sinimulang pagnilayan ang kahulugan ng tunay na kalinisan ng labas na anyo at ganon na rin ang kalooban.
 
Sa ebanghelyo ngayon Linggo ay napansin ng mga pariseyo at mga eskriba ang hindi paghuhugas ng mga kamay ng mga alagad ng ating Panginoong Hesus. Nilabag nila ang isang tradisyon na mula pa sa mga matatanda ng komunidad. Sa pagkakataong ito ay sinamantala ni Hesus na ipaliwanag ang tunay na kahulugan ng kalinisan. Narito ang ilang mga punto na maari nating gamiting gabay upang tayo ay maging mga tunay na malinis sa harap ng Diyos.
 
Sa tunay na kalinisan, pinapahalagahan ang utos ng Diyos at hindi ang utos ng tao. Batid ng marami sa atin na may mga sinusunod ang mga pariseyo at eskriba na naayon lamang sa kagustuhan ng tao. Maaring mayroon silang kadahilanan subalit ang nais lamang ng Diyos ay mangibabaw ang tunay na espiritu ng batas, at iyan ang pag-ibig sa Diyos at pag-ibig sa kapwa. Ang mga utos ng Diyos ay upang lubos natin siyang dakilain ng walang ibang kaagaw at ganoon din ay pahalagahan ang kapwa na siyang pinahahalagahan ng Diyos. Marahil ay napansin ni Hesus na sa pagpapatupad ng mga kautusan ay nangibabaw hangad ng tao kesa hangad ng Diyos.
 
Kaagapay ng unang tema ay ang pagtalos kung ano nga ba ang nakapagpaparumi sa isang tao. Ito ay hindi kung ano ang kanyang kinakain at pisikal na karumihan ng kamay kundi ang inaasal natin patungkol sa kapwa. Sa mga gawain natin na nanggagaling sa puso ang dahilan ng ating karumihan. Ilan sa mga ito ay ang pag-iisip ng masama, pakikiapid, pagnanakaw, pagpatay, katakawan, inggit, malisya, at kayabangan. Mula sa gintong aral ay sinasabi na “anuman ang yong ginagawa sa iyong kapatid, ay ginagawa mo sa akin (cf Mt. 25:40).  Ito ang kalinisang gustong makita ng Diyos sa ating lahat.
 
Tara na, maglinis na tayo ng ating mga kalooban. Linis na hindi lamang paimbabaw at makasarili, bagkus at linis na sumasalamin sa tunay na diwa ng batas ng Diyos. Batas na magdiriwang ng kadakilaan Niya at pagmamahal at pag aaruga sa kapwa.
 
Father Alfredo Rollon SVD