Tumingala si Hesus sa langit at nagbungtong-hininga, at sinabi sa tao, “Effata,” ibig sabihi’y “Mabuksan!” At nakarinig na ito, nawala ang pagkauntal at nakapagsalita na nang malinaw.” (Mc. 7:34-35).
Tayo ay hinamon sa pagbasang ito, na maging bukas tayo sa salita ng Diyos at maging bukas sa ating kapwa. Ang salita ng Diyos ay tunay nga na nagpapagaling sa ating kahinaan.
Ang banal na Salita ang nagbibigay sa atin ng kalakasan para patuloy tayong sumunod sa kalooban ng Diyos. Humihina tayo sa ating pananampalataya dahil isinara natin ang ating isip at puso sa mga salita ng Diyos.
Kung tayo ay nagbabasa ng banal na salita ng Diyos, atin itong pagnilayan at sikapin din natin na isabuhay. Dahil ang Kanyang Salita ay ang ating kaligtasan. “God’s Word is powerful.” Kung tayo nga ay sinasabihan; “ang galing mo!” “matalino ka, mabait ka, maganda ka...” itong mga salita ay nagbibigay lakas-loob o inspirasyon sa ating buhay. Gaano pa kaya ang salita ng Diyos.
Kung tayo ay hinahangaan sa mga magaganda nating ugali o mga sa nagawa natin sa buhay, dapat maging bukas din tayo sa mga pagwawasto sa ating mga kamalian. Lahat naman tayo ay may mga kahinaan, at kapalpakan sa buhay. Hindi lang tayo tanggap ng tanggap ng papuri, dapat maging bukas din tayo sa mga pagwawasto sa mga mali natin.
Huwag mong isarado ang isip at puso mo para lalo kang lalago at mapabuti ang buhay mo.
Maraming OFWs, na nasisira ang kanilang mga pagkakaibigan dahil hindi bukas ang kanilang puso sa isa’t isa. Kung ikaw ay may galit sa kaibigan mo, sabihin mo sa kanya. Huwag mong sabihin kung kani kanino pa. Maging matapang ka na humarap at sabihin mo ang ikinagalit mo sa kanya. At kung tayo man ang nasabihan maging bukas tayo.
Ibig sabihin tanggapin natin ang ating pagkukulang o kamalian. Ang problema kasi sa atin, tayo na nga ang mali ayaw pa nating aminin. Marami pa tayong dahilan. Walang mali kung aminin natin ang ating kamalian. Ito ay nagpapakita ng ating mababang kalooban, magpakumbaba ka.
Kung bukas tayo sa salita ng Diyos, dapat maging bukas din tayo sa ating mga kapatid, lalong lalo na yung mga nangangailangan. Alam ko na maliit lang ang ating tinatanggap na sahod. Pero hindi ito hadlang na isarado ang puso natin sa kanilang mga pangangailangan. Maraming paraan na pwede natin silang tulungan. Hindi lamang sa materyal na bagay.
Sa ating mga simbahan maraming tayong mga kababayan na ibinigay ang kanilang panahon para makatulong sa pagmimisyon ng Simbahan. Binuksan nila ang buhay nila para maging instrumento sa pagtulong sa gawain ng Simbahan. Kung bukas ang buhay natin para sa Diyos, sigurado ako na ang grasya ng Diyos ay bubuhos sa buhay natin. Hindi papasok ang grasya ng Diyos kung sarado ang buhay mo sa Kanya. Buksan mo ang isip at puso mo para maghari ang Diyos sa buhay mo.
At buksan din natin ang ating mga mata sa mga kamalian ng ating lipunan. Bilang binyagan meron tayong misyon na baguhin at itama ang mga mali sa lipunan. Huwag natin hayaan na mabalot ng dilim ang ating bayan. Huwag tayong magbulag-bulagan, buksan mo ang mga mata mo sa katotohanan.
