Ang pagbabalik ng aligbug-hang anak ay kasaysayan ng isang tao na naghangad mamuhay ng sarili sa pag-aakalang may sapat na siyang kakayahan, kayamanan, at kaisipan.
Naisip niyang lisanin ang piling ng ama sapagkat ayon sa kanyang paghuhusga ay magiging mas masaya at marangya ang kanyang buhay. Maaring sa mga unang araw ng kanyang pag-alis ay totoo ang kanyang iniisip.
Mas masaya ang buhay na malayo sa piling ng magulang, at mamuhay ng naayon sa pansariling kagustuhan. Di na nya kailangan ang iba, hindi na niya kailangan ang Diyos. Ah, hindi na kailangan ang Diyos.
Subalit ng maubos ang lahat at maisip na mas mabuti pa ang mga baboy na may sariling pagkain at ang mga utusan ng kanyang ama ay mas magandang buhay, nagdesisyon siya na umuwi na lamang. Babalik siya hindi bilang isang anak kundi upang maging utusan na lamang. Nakakahiya, at naka-kawala ng dignidad, subalit ang pagbabalik na lamang ang tanging paraan.
Sa malayo pa ay bumungad na sa kanya ang nagmamadaling ama. Ito ay puspos ng galak na makitang muli ang kanyang bunsong anak. Parang may mali? Parang hindi ganito ang inaasahan niyang mang-yari.
At nasundan pa ito ng pagsasaklob ng balabal, pagsusuot ng singsing at pagbibigay ng sandalyas na mga simbolo ng pag-
panauli ng dating kapangyarihan na nawala sa kanya dahil sa isang pagkakamali.
Bakit ganito? Hindi ba dapat na magalit ang ama? Hindi ba dapat na huwag na lang siyang patuluyin? Hindi ba dapat na siya ay parusahan upang matuto at mapagtanto na ang kanyang ginawa ay mali?
Mas tama siguro ang kuya sa kwento.
Magtatampo, magagalit, magtatanong. Bakit pinabalik pa yan? Bakit pinagpatay ng pinatabang guya? Bakit kapag ang kuya at ang mga kaibigan niya ay hindi man lang makatikim ng kanilang pinagpaguran? Mas tama yata si Kuya?
Ang tama ay ang ama. Pinatawad niya ang bunso sa kanyang pagtalikod, at pinatawad niya ang kuya sa katigasan ng kanyang puso. “All is well” sabi nga sa pelikulang The Three Idiots. Paanong nangyari? Dahil ang awa at pagpapatawad ay walang hangganan.
Ang tanong ni Pedro ay pitong beses lamang na patatawarin at ang tugon ni Hesus ay Pitumpung Pito (Matthew 18:21-22). At nawa iyan ang ating maging sukatan sa ating pagbabalik sa piling ng Diyos. Sa pamamagitan ni Kristo ay napuspos ng kapatawaran ang sanlibutan. Nawa ito rin ang ating maging batayan sa mga taong nais mag- balik.
Hindi lamang bukas ang pinto, bagkus ay bukas ang kalooban na sasalubong tayo, at bigyan ng higit sa inaasahan ang mga taong nagbabalik loob.
Ano pa ba ang pumipigil sa atin upang humingi ng tawad at magpatawad? Panginoon nagnakaw po ako; nakiapid po ako sa hindi ko asawa; pumatay po ako; nanloko po ako ng kapwa; nagpalaglag po ako dahil sa hindi inaasahang pagbubuntis; hindi ko pa po mapatawad ang asawa ko; at kung ano-ano pa. Balikan mo ulit ang kwento at tiyak ikaw ay matututo.
