Ipinagdiriwang natin ngayon ang Kapistahan ng Banal na Santatlo. Iisang Diyos, tatlong persona. Paano nangyari yan? Mahirap intindihin pero, ito ang katotohanan ng ating Panginoon, na S’ya ay Ama, Anak at Espiritu Santo. Ang kapistahan ng Banal na Santatlo ay nagpaalala sa atin ang kahalagahan ng pagkakaisa. Pagmamahal ang susi ng pagkaka-isa. Ang Diyos ay pag-ibig, kung may pag-ibig may pagakakaisa.

Kapag Holy Spirit ang napag-uusapan, kagaya ngayong Pentekostes, “Charismatic” ang naiisip natin. Mga “alleluia,” “amen,” mga dila na nangungusap ng makalangit na diwa, masayang papuri at naka- dadalang pananalita ng mga nilukoban na ng Espiritu Santo. 

Tunay na nakikilala ang Espiritu Santo sa pamamagitan ng mga pa- latandaan at epekto sa mga taong pinagkakalooban niya. 

Anak, huwag mong pababayaan ang iyong pag-aaral.” “Mahal na mahal kita, huwag mo akong kalilimutan kahit magkalayo tayo.” “Inay, bahala na po kayo kay itay at sa mga kapatid ko.” “Huwag po kayong mag-aalala, ok naman po ako sa Hong Kong.”  Ang mga ito ay ilan lamang sa mga habilin ng isang taong pupunta sa isang lugar at hindi kaagad-agad makababalik.

Anak, huwag mong pababayaan ang iyong pag-aaral.” “Mahal na mahal kita, huwag mo akong kalilimutan kahit magkalayo tayo”; “Inay, bahala na po kayo kay itay at sa mga kapatid ko”; “Huwag po kayong mag-aalala, ok naman po ako sa Hong Kong”.  Ang mga ito ay ilan lamang sa mga habilin ng isang taong pupunta sa isang lugar at hindi kaagad-agad makababalik.

Ang mga Overseas Filipino Workers ay may pagka-

kataon na makilahok sa Pambansang halalan, ito ay tinatawag nating Overseas Absentee Voting. Isang buwan po ito, at ito’y magsisimula sa Abril 9, at matatapos sa Mayo 9. Bilang mga Pilipino atin pong ipakita ang ating pagmamahal at malasakit sa ating bayan sa pamamagitan ng pagboto. Ang pagboto ay ating tungkulin.

Tulad ng mga dalang pasalubong ng isang magulang mula sa ibang bansa na dadalaw sa kanyang mga anak, o si ate o si kuya na magbabalik sa kanyang mahal na pamilya, ganoon din naman si Hesukristong muling nabuhay ay nagbabalik sa kanyang mga alagad na may dalang handog – mga biyaya at bunga ng kanyang tagum-pay. Hindi nag-aksaya ng panahon ang Panginoon, kinagabihan din ng unang araw ng Linggo ng kanyang pagkabuhay ay nagpakita si Hesus sa kanyang mga mahal na kaibigan. 

Ako’y naniniwala na lahat tayo ay meron mabubuting kalooban, lahat tayo ay mabait. Bakit ko po ito’y nasabi, dahil lahat tayo ay galing sa Diyos. Walang ginawa ang Diyos na hindi mabuti. At bakit may masama? 

Ang pagbabalik ng aligbughang anak ay kasaysayan ng isang tao na naghangad mamuhay ng sarili sa pag-aakalang may sapat na siyang kakayahan, kayamanan, at kaisipan.  

Naisip niyang lisanin ang piling ng ama sapagkat ayon sa kanyang paghuhusga ay magiging mas masaya at marangya ang kanyang buhay. Maaring sa mga unang araw ng kanyang pag-alis ay totoo ang kanyang iniisip.  

Magsisi at magbago!

Noong nag-aaral pa ako ng Teolohiya, tuwing Sabado at Linggo kami po ay nagaapostolate. Yung ibang kong kaklase ay naka-talaga sa parokya, sila’y tumulong sa gawain ng simbahan, yung iba naman ay naka-assign sa mga batang lansa-ngan o street children, at ako nama’y naka-assign sa isang “drug rehabilation centre.”