Kasabihan na ito, “Like father, like son.” O kaya’y “Kung ano ang puno, siyang bunga.”  Ibig sabihin, nagmamana tayo ng mga ugali natin sa ating mga magulang. O kaya’y dapat na tumulad ang mga anak sa mga magulang: sa tamang pag-uugali, kilos at pakikitungo sa kapwa.  Ito ang buod ng panawagan ni Kristo sa ating lahat, “Kayo’y maging ganap, tulad ng inyong Ama sa langit.” Dapat daw matulad tayo sa ating butihin, mapagmahal at mapagpatawad na Diyos Ama.

Ang sampung utos ng Diyos ay dapat nating sundin at tupdin. Ito ay isang kasunduan na nag-uugnay sa atin at sa Diyos.

Sa ating ebanghelyo sa Linggong ito, pinalalim ni Hesus ang kahulugan ng sampung utos. Sinabi sa pagbasa, “Narinig ninyo na noong una’y iniutos sa mga tao, “Huwag kang papatay; ang sinumang makamatay ay mananagot sa hukuman.” 

Ilang taon na ang nakalilipas ng ipagdiwang ng  Simbahang Katoliko ang Taon ng mga Layko o yung “Year of the Laity.” Ang pagdiriwang ay nagmistulang  pagpaparangal sa mga layko na siyang masasabi nating buhay ng Simbahan, sapagkat sa kanila masasalamin ang  buhay ng komunidad na itinatag  ng ating Panginoong Hesuskristo.   

Marami ang nagsasabi at nagtataka kung bakit ang mga Filipino daw ay masayahin sa kabila ng kahirapan at maraming pagsubok na hinaharap nito. Marahil likas sa ating disposisyon ang pagiging masaya. Marami tayong salitang ginagamit sa Pilipino para dito. Maaari tayong Masaya, Maligaya, Mapalad o Pinagpala. 

Sa paglalakad ni Hesus sa tabi ng Lawa ng Galilea, nakita niya ang dalawang mangingisda, si Simon na tinatawag na Pedro, at ang kapatid niyang si Andres. Sila’y naghahagis ng lambat. Sinabi niya sa kanila, “Sumunod kayo sa akin, at gagawin ko kayong mamalakaya ng mga tao.” Noon di’y iniwan nila ang kanilang mga lambat at sumunod kay Hesus” (Mt. 4:18-20).

Haay, salamat at natapos din ang Pasko.”  Marahil ay iyan ang sambit ng marami sa atin dahil na rin sa sobrang pagod at pagiging abala tungkol sa pagdiriwang at pag ha-handa noong kapaskuhan.  Ilan nga bang regalo ang nabalot natin? Ilang Christmas party ang ating dinaluhan? 

Meron ka bang nais makapiling ngayong darating na Pasko?  Paniguradong daragsa na naman ang mga balikbayan sa Pilipinas.  Wala na siguro pang hihigit sa okasyon ng Pasko sapagkat para sa marami, ito ay isang pagkakataon upang makapiling ang mga mahal sa buhay.  Ang mga nasa syudad ay malamang maghahangad na makauwi sa kani-kanilang probinsiya.  

Sa ating panahon ngayon maraming mga pangyayari na nakakasira ng loob. Mga problema ng ating lipunan, dito man sa Hongkong, sa Pilipinas at sa ibang bansa. 

Pag-ika’y nagbabasa ng pahayagan, o nanonood ng telebisyon ang mga balita ay nakakadismaya. Parang lahat ng balita ay “bad news”, walang “good news.”

Ang salitang “tuloy po kayo” ay tila bagang pang-karaniwan na sa atin.  Hindi natin pinipili ang mga taong ating tinatanggap sa ating tahanan. Para sa atin, ang isang taong kumakatok sa ating pintuan ay marapat lamang na patuluyin.  

Ano pa kaya kung ang magiging panauhin natin ay isang pamoso o mahalagang tao. Lalo pa sigurong tayo ay maghahanda. 

Sa unang Linggo ng Adbiyento tayo’y pinaalalahan sa pamamagitan ng ating mga pagbasa na maghanda sa pagdating ng Panginoon. Hindi natin alam ang kanyang pagdating, kung anong oras o panahon. “Kaya magbantay kayo, sapagkat hindi ninyo alam kung anong araw paparito ang inyong Panginoon” (Mt. 24:42).