Sa nakalipas na Linggo ating ipinagdiriwang ang Kapistahan ng Kristong Hari. Si Hesus ay muling babalik bilang Hukom at Hari. At sa Linggong ito, atin naman ipinagdiriwang ang unang Linggo ng Adbiyento, ang paghahanda sa unang pagdating ni Hesus dito sa lupa bilang isang tao. Nakipamuhay ang Diyos sa atin liban sa kasalanan. 
 
Handa ka na ba sa pagdating ni Hesus? Excited ka na ba sa pagdating Niya? 
 

Magandang araw! Sa nakaraang dekada ay lumaganap ang mga programa na patungkol sa mga talents.  Nag karoong ng ibat-ibang version katulad ng America’s, British’s, Asia’s at Pilipinas’ Got Talent. 
 
Upag malaman kung patok ang talent, bibigyan ka nila ng Yes, o kaya ay X, subalit ang pinakahintay  ng lahat ay ang Golden Buzzer. Hindi man isang isang talent contest show, subalit tungkol sa talent ang ating pagninilayan. 
 

Narito na ang lalaking ikakasal! Salubungin ninyo!’ Agad nagbangon ang sampung dalaga at inayos ang kanilang mga ilawan.”
 
Sa ating ebanghelyo ipinahiwatig ang pagdating ng Panginoon. Walang nakakaalam sa kanyang muling pagbabalik sa mundong ito. At dahil walang nakakaalam sa kanyang pagbabalik, dapat maging handa tayo. Paano ba natin ihanda ang ating sarili sa pagbabalik ni Hesus?
 

Isang namumuno sa Simbahan ang nagsabi, “Eskandalo na hindi ko ginagawa ang bagay na aking itinuturo, ngunit mas malaking eskandalo kung ituturo ko ang bagay na aking ginagawa.” Bagamat pabiro ang pagkakabigkas nito, mayroon ding mahalagang punto ang napapaloob dito. 
 
Binatikos ni Hesus ang mga Pariseo at mga eskriba na “hindi nila isinasagawa ang kanilang ipinangangaral”(Mateo 23:3).
 

At isa sa kanila, isang dalubhasa sa Kautusan ang nagtanong kay Hesus upang subukin ito, “Guro, alin po ang pinakamahalagang utos sa Kautusan?” Sumagot si Hesus, “Ibigin mo ang Panginoon mong Diyos nang buong puso, nang buong kaluluwa, at nang buong pag-iisip.
 

Sa ating ebanghelyo sa Linggong ito ipinakita ni Hesus ang kanyang pagmamahal sa atin. Si Hesus ay pumarito sa mundong ito para tayo ay hanguin sa kasalanan at bigyan tayo ng tunay na kalayaan. Ang kaligtasan ay isang biyaya galing sa Diyos na ibinigay sa atin. Pero, kailangan din nating maki-pagtulungan sa kaligtasan ni Hesus. Ibig sabihin, kung gusto natin ng kaligtasan dapat handa tayong makilahok at tutulong sa gawain ni Hesus.
 

Ang tunay na Kristiyanong pamumuhay ay hindi lamang sa pagtanggap, pag-intindi at pagmamahal sa mga kapatid natin sa pananampalataya, kundi, tayo bilang kabilang ng ating simbahan ay may responsibilidad sa bawat isa sa atin. 
 
Hindi maiwasan na ating pamumuhay, sa komunidad na may mga banggaan, hindi pagkakaintindihan. Ito ay bahagi sa ating pamumuhay.
 

Minsan ako ay aksidenteng nadulas at tumama ang aking braso sa isang salamin. Nagdulot ito ng isang malaking hiwa sa aking kaliwang braso. 
 
Kinailangan akong dalhin sa isang ospital upang tahiin ang sugat. At habang ginagamot ako ng doctor ay paulit-ulit niyang tinatanong kung kaya ko pa ang sakit dahil kung hindi ay tuturukan niya ito ng pampangimay o anesthesia.
 

Noong panahong iyon, duma-ting si Hesus sa lupaing Cesarea ng Filipos. ‘Tinanong niya ang kanyang mga alagad, “Sino raw ang Anak ng Tao, ayon sa mga tao?” At sumagot sila, “Ang sabi po ng ilan ay si Juan Bautista kayo. 
 

May naniniwala kay Hesus, pero hindi natitiwala sa Kanya. Ano ang ibig kong sabihin? Maraming binyagan na sumusunod kay Hesus, sila’y nagdadasal, nagsisimba pero hindi sinasabuhay ang kanilang pananampalataya. 
 
Kung may mga problema sila’y pumupunta at sumasangguni sa mga paraan na hindi maka-Kristiyano. Walang tiwala sa Diyos!
 
Ating pagnilayan ang ebanghelyo sa Linggong ito. Ang tunay na pananampalataya ay patungo sa Diyos.